„Kawka. Pająk Mokoszy” to debiutancka książka fantasy Adama Kaczmarczyka – mysłowiczanina z wyboru. Fabuła osadzona jest w realiach słowiańskiego świata stylizowanego na okres średniowiecza. Co ciekawe powieść nawiązuje do samych Mysłowic, poprzez wymyślone miasto nazwane Myslovirem. Premiera już wkrótce.
Powieść czerpie garściami ze słowiańskiej mitologii oraz rodzimego bestiariusza, jak i z klasycznego kanonu fantasy ukazującego dostojnych, wyniosłych, długowiecznych elfów, silnych, barczystych, pewnych swej nieomylności krasnoludów oraz szlachetnych lub podłych ludzi, czy potężnych czarnoksiężników. Wojna, rasizm, pogarda wobec inności zmuszą jej bohaterów do podjęcia walki o ideały, którym hołdują i pokładają nadzieję na lepsze, godne i sprawiedliwe jutro.
Główna bohaterka książki to młoda półelfka Mojmira. Od wczesnych już lat, zgłębia tajniki szermierskiego fechtunku, dzierżąc w swych wyjątkowych dłoniach niezwykłą karabelę wzorowaną na polskiej szabli, najznakomitszej z białych broni, jaką miał zaszczyt gościć ten świat.
„Kawka. Pająk Mokoszy” to debiut pisarski Adama Kaczmarczyka, który mówi o sobie, że jest „dumnym mysłowiczaninem z wyboru”. Młodość spędził bowiem w sąsiednich Katowicach. Do współpracy zaprosił mysłowickiego artystę Jarosława Telengę czuwającego nad oprawą graficzną. Już wkrótce na kanale YouTube dedykowanemu książce, będzie można zobaczyć animowany trailer, którego narratorem będzie sam Mirosław Neinert, aktor i dyrektor katowickiego Teatru Korez. Za muzyczną ilustrację odpowiedzialny jest natomiast Krystian Skalski.
Premiera książki przewidziana jest na przełomie stycznia i lutego 2023 roku. Obecnie trwa jej skład. Więcej informacji na temat powieści można znaleźć na fanpage-u „Kawka”.
Fragment książki:
Kiedy półelfka Mojmira zjawiła się na ziemskim padole, układ gwiazd należał do Dziewanny, pani miłości, dwóch obliczy, czerni i bieli, lasów oraz zwierząt. Jednak czasy pokoju nie mogły trwać wiecznie.
Półelfka uratowana przed wojenną pożogą przez magiczną zielonowłosą istotę i przygarnięta przez panie boru nie powróciła do życia, jakiego zaznawały dziatki miast czy wiosek. Odebrane nauki fechtunku, walki karabelą, zgłębianie magicznej wiedzy, sposobów komunikacji z knieją oraz odkrywanie samej siebie doprowadziły Mojmirę do ostatniej z prób. Ta miała stać się przepustką, otwierającą przed niezwykłą niewiastą nową drogę żywota, którą – jak wierzyła z całych sił – mogła wybrać samodzielnie.
W tym samym czasie demoniczne zło i nienawiść wypełniły serce cesarza Jonmungardu, Regnira, a kontynent, jaki znaliśmy do tej pory, dokonywał swego istnienia. Wraz z wylewaną przez ludzi pogardą bestie, bazyliszki i inne biesy czyhające dotąd w odległych krainach i kryjówkach wypełzły.
Czy Mojmirze uda się odnaleźć drogę pośród nieoczywistej, okrutnej rzeczywistości? Czy przyjaźń i wiara rozgonią chmury zasnuwające kontynent?
